Na zeven vette jaren was het uitduel tegen Delft dan daadwerkelijk de laatste wedstrijd onder leiding van Loek Hendriks. Er was nog een kleine kans dat Hendriks afscheid zou gaan nemen met nacompetitie, maar dan had ROAC zelf moeten winnen en dan had Lisse punten moeten verspelen tegen Concordia. Beiden voorwaarden gebeurden niet.
ROAC zelf verloor namelijk met 4-3 en zag Lisse ook winnen van Concordia. Zodoende ging de derde periodetitel dus naar de tegenstander van de Rippers; DVV Delft.
Beiden ploegen speelden vanaf minuut een vol op de aanval. Er werden felle duels uitgevochten op de dramatische grasmat en het regende kansen aan beiden kanten. Martijn van Trigt en Pascal de Jong lieten twee grote kansen onbenut om de bezoekers op voorsprong te zetten, terwijl ROAC-goalie Bob Brugman ook twee uitstekende reddingen in huis had op pogingen van Ouled Radouh en Javier Brouwer. Ook raakte de thuisploeg van afstand de deklat.
Het was echter ROAC dat op voorsprong kwam. Van Trigt had een prima actie in huis en leverde een voorzet af op De Jong. De 28-jarige spit schoot koeltjes raak: 0-1. Zo’n twee minuten kon ROAC genieten van de voorsprong. Bij een verre inworp werd er door ROAC heel matig ingegrepen. Rob Notenboom profiteerde door de 1-1 binnen te tikken.
In de rust hoorde de Rippers dat de overige tussenstanden gunstig waren. Het goede nieuws gaf ROAC duidelijk energie. Vlak na rust had Dick Heemskerk de 1-2 al op zijn schoen, maar in de 47e minuut viel hij alsnog. Thijs van Seggelen wist op wonderbaarlijke wijze Klaas van Balen te passeren met een boogbal van een meter of twintig: 1-2.
Na de nieuwe voorsprong zetten Delft aan en zij werden beloond. In een tijdbestek van een minuut of vijf wisten zij het duel volledig te kantelen en eigenlijk ook te beslissen. De 2-2 viel uit een corner en werd binnengekopt door Notenboom die hierbij nauwelijks gehinderd werd. Kort daarop viel de 3-2 toen Freek Heemskerk Nick Keijzer een niet-te-missen kans schonk met een te korte terugspeelbal. Toen twee minuten later ook de 4-2 viel uit een afgevallen vrije trap (wederom Keijzer), wist ROAC dat het nog heel lastig ging worden.
In de laatste twintig minuten ging ROAC op zoek naar de aansluitingstreffer. Freek Heemskerk wist bijna zijn fout goed te maken, maar zijn poging ging naast. Pas in de blessuretijd viel de 4-3 toen Van Trigt aan buitenspel ontsnapte. Invaller Loek van der Star kreeg nog een kopkans op de 4-4, maar de krullenbol kreeg zijn hoofd er niet goed achter.
Delft won en pakte daarmee de derde periodetitel. ROAC sloot met de nederlaag het seizoen ‘in stijl’ af, aangezien de Rippers terugkijken op een seizoen vol matige uitresultaten. Daar was de nederlaag bij Delft dus geen uitzondering op.
Voor Hendriks was het dus zijn laatste duel in dienst van ROAC. De oefenmeester neemt een sabbatical en gaat voorlopig wat meer tijd aan zijn gezien besteden. Met pijn in het hart, zo bekende Hendriks na afloop aan verschillende media. Dat gevoel is bij de club volledig wederzijds na zeven fantastische jaren waarin de groep meerdere malen geschiedenis wist te schrijven. Maar aan alles komt een einde, hoe cliché het ook klinkt. Datzelfde geldt overigens ook voor Willem van Rossum, die na vijf als assistent van Hendriks heeft gefungeerd ook een stapje terug doet.
Toch heeft ROAC ook voldoende redenen om positief naar de toekomst te kijken. Erwin van der Lugt werd al aangetrokken als de nieuwe hoofdtrainer en ook het gedegradeerde tweede elftal van ROAC heeft volgend seizoen een nieuw gezicht voor de groep staan. Clubman Kees de Haas wordt namelijk vervangen door John van Berkel (ex-DoCoS).
De selectie blijft zo goed als intact. Bob Brugman plakt er toch nog een jaartje aan vast en ook Pascal de Jong is terug gekomen van zijn plannen om zijn voetbalschoenen op te bergen. Daarnaast verwelkomt ROAC Rudolf Bax van MMO en ziet het meerdere talentvolle A-junioren de overstap maken naar het seniorenvoetbal.
Met deze groep en de nieuwe trainers zullen de Rippers gaan proberen om de zeven vette jaren van Hendriks een goed vervolg te gaan geven.
Opstelling: Bob Brugman; Jacco den Hollander (70. Ricardo Bakker), Freek Heemskrk, Mitchel Boere, Jeffrey de Haas; Cedric den Dekker, Sam van der Geest, Thijs van Seggelen, Dick Heemskerk (78. Loek van der Star); Martijn van Trigt, Pascal de Jong (74. Loek van As).